Глава 14 | Божје домаћинство, књига 1 |
17. Ох, колико смо још пресретни што нас је Господ даровао још толико богато! Шта бисмо били без те милости? 18. Зато хајде да паднемо на земљу најдубљим осећањем наше потпуне изопачености и да плачемо и жалимо толико дуго докле теку сузе из наших очију и вратимо Господу што је Његово, чега смо сасвим недостојни, па нека чини с нама по Његовој пресветој правди каква Му је Његова света и увек добра воља и каква беше одвека." |
Глава 14 | Мобилни приказ Импресум |