Hoofstuk 11: Die geboorte van Cahin en Ahbel

1. En sien, toe het die Liefde voor die oë van die’ wat geskep is, verdwyn, en het na die heilige skoot van die Vader teruggekeer.

2. En nou sien, jy My lui en baie sleg huurling, wat nog baie hardhorend is; want Ek moet dan vir jou soos ‘n sub-A kind elke woord afsonderlik in die pen dikteer, en nog verstaan jy My nie en vra vir My dikwels twee-, drie-, vyf-, soms tot tien maal, en sien, getrou herhaal Ek altyd elke woord vir jou! Daarom moet jy meer oplettend wees, sodat dit vinniger gaan as tot nou toe; want die wêreld benodig binnekort die voltooiing van hierdie werk van My groot genade! Laat dit vir jou deur My, julle heilige Vader, wat in geheel en in sy volle wese Liefde is, gesê wees!

3. En nou skryf verder! - En nou was die nuut geskape paartjie alleen op die wye aarde, en die beloofde Engel met die vlammende swaard in sy regter hand het verskyn; en toe hulle vir hom sien, het hulle groot geskrik, sodat hulle voor sy oë gevlug het en van groot vrees tot in al hul ingewande gebewe het.

4. En nou sien, die vrees het die tyd van Eva bespoedig, en in pyn het sy die verbode vrug, wat die slang deur Adam se blindheid in haar geplaas het, afgelê.

5. En Adam het na die naakte vrug gekyk en opgemerk, dat die vrug soortgelyk aan homself was, en was baie bly daaroor; en Eva het die vreugde van Adam waargeneem en druk toe met alle begeerte die vrug van haar liefde aan haar volle bors.

6. En sien, toe ondervind sy ‘n soortgelyke steek in haar bors nes die steek deur die slang en plaas toe die vrug in groot angs en vaste oortuiging, dat sy weer gesondig het, op die aarde neer.

7. Maar sien, toe het die groot Engel met sagte aangesig voor die angstige en vreesende paartjie verskyn en het toe vir hulle met ‘n vaste stem gesê:

8. “Moet nie vir die kneg van Jehova, wat vir julle van bo af gestuur is, angstig en bang wees nie, want ek wil vir julle die aarde wys en vir julle oor die dwalinge van die wêreld inlig - en ook om vir julle en julle nageslag te tugtig, sou julle ooit van die weë van die ewige Liefde en die oneindige heiligheid van God, afwyk.

9. Sien, hierdie vrug is nie meer vir julle ‘n sonde nie; maar dit is net die gevolg van die drievoudige ongehoorsaamheid teenoor God en is die dood van julle vlees, wat julle in selfsugtigheid deur julle begeerte van die vlees, verwek het. Julle mag nie hierdie vrug van julle af weggooi nie, maar moet dit volgens die wil van bo as getuienis oor julleself en julle nederigheid behou, sodat julle mettertyd sal ervaar, hoe deur julle die sonde en deur die sonde ook die dood in die wêreld gekom het; maar die vrug self moet julle ‘Cahin’, (Kain) of ‘Doodbringer’ noem!”

10. Toe het die paartjie deur die boodskap van die bode van bo in hul angstige gemoedere rustig geword, en Eva het die vrug, wat op die aarde gelê het, met nog bewende hande opgetel en het op aandrang van Adam deur die Engel, vir die suigeling die volle bors gegee, om uit haar die lewe van die aarde te suig.

11. En die Engel het toe aan die linkerkant van Adam gestaan, en Eva met die vrug op die regterarm het aan die regterkant van Adam gestaan, sodat haar hart van enige las vry was en voortaan na die mens op alle weë en paaie gekeer sal wees.

12. En so het hulle voorbeeldig oor die hele aarde gewandel, om alle plekke te besigtig en woonplekke vir hulle toekomstige nageslagte op te rig en om vir hulle deur die mag en krag, wat aan hulle deur die groot genade en barmhartigheid van die Liefde verleen was, die brood te saai.

13. Want die aarde en alles, wat daarop was, was onderdanig aan die wil van Adam, en die see en al die waters was selfs aan die kleinste wenk van Adam getrou gehoorsaam en was van die oppervlakte tot op die diepste bodem aan hom onderdanig en die see het met eerbied vir die voet van sy meester sy rug aangebied, om daarop na willekeur te kan wandel; en al die winde was onderdanig aan hom, en alle diere van die waters, die vaste land en die lug was gehoorsaam aan sy stem.

14. En Adam was oor die’ innerlike krag verbaas en het gesien en erken, waarom die ewige Liefde vir hom sulke groot kragte verleen het, en was uitermate vrolik oor die genade van bo en sê toe vir Eva: