11. Maar dit is die sonde, indien iemand ‘n drang in hom gewaar en sien die voordeel daarvan, gryp dan na die drang omsluit dit met sy begeerte, keer dit dan om in sy eie en handel dan, om vir homself van nut te wees. Uit hierdie roof van sodanige drang, wat die eieliefde in hom dra, ontstaan ‘n bose gees, wat die hele mens dan deurdring en in duisternis hul, sodat hy dan nie meer die waarheid van die valsheid en die goeie van die bose kan onderskei nie.

12. Maar indien iemand ‘n drang in homself gewaar, maar dan by homself dink en sê: ‘O Here, ek erken, dat Jy aan my geraak het! Die drang kom van Jou, o Vader! Jou oneindige goedheid was barmhartig met my en wil vir my wat onwaardig is, in die ware nederigheid vastigheid gee en dus in die ware liefde vir Jou. O Vader, ek is nie waardig, om dit te doen nie, soos wat Jy dit deur die versoekende drang aan my te kenne gegee het! Joune is alle mag, alle krag, Jy alleen is die Here van hemel en aarde. Laat net vir my dit doen, wat vir my voor Jou, o heilige Vader, betaam om te doen, naamlik om vir Jou alleenlik kinderlik lief te hê! Maar neem hierdie hoër handelingsdrang genadiglik weer van my af weg, soos wat Jy dit vir my gegee het; want dit is ‘n goddelike krag! Sou ek arm en nog swak skepsel en kind daarvolgens handel, dan sou ek mos ‘n wese wees, wat vir hom met Jou, ten opsigte van hierdie punt, wil gelykstel, aangesien ek met sodanige Jou krag sou wou handel, wat alleenlik net Jou toekom om mee werksaam te wees. Daarom neem Jou heiligdom van my onwaardige, en laat vir my by die kinderlike liefde vir Jou, o heilige Vader, bly!’ -