Maar sien, toe op ‘n dag was dit ‘n baie warm dag, en die son het oor die hoofde van die kinders en op die liggaam van Cahin warmer gebrand as normaalweg, sodanig dat hy oor die groot hitte kwaad geword het en het vir die son gevloek; maar die kinders was geduldig en het hulleself met vars water gewas, wat hulle versterk en krag gegee het, en het ook daarvan gedrink en het daardeur hulle brandende dors geles en het vir God vir die groot genade geloof en geprys, dat Hy vir hulle die klein spruit, vir sulke tye van beproewing en nood volgens Sy ewige Liefde, behou het. – Die Huishouding van God, Boek 1, Hoofstuk 18, Paragraaf 3